غزل شماره 434 دیوان حافظ، اي دل مباش يک دم خالي ز عشق و مستي + با تعبیر فال
اي دل مباش يک دم خالي ز عشق و مستي
وان گه برو که رستي از نيستي و هستي
گر جان به تن ببيني مشغول کار او شو
هر قبله اي که بيني بهتر ز خودپرستي
با ضعف و ناتواني همچون نسيم خوش باش
بيماري اندر اين ره بهتر ز تندرستي
در مذهب طريقت خامي نشان کفر است
آري طريق دولت چالاکي است و چستي
تا فضل و عقل بيني بي معرفت نشيني
يک نکته ات بگويم خود را مبين که رستي
در آستان جانان از آسمان مينديش
کز اوج سربلندي افتي به خاک پستي
خار ار چه جان بکاهد گل عذر آن بخواهد
سهل است تلخي مي در جنب ذوق مستي
صوفي پياله پيما حافظ قرابه پرهيز
اي کوته آستينان تا کي درازدستي
تعبیر غزل شماره 434 دیوان حافظ ، اي دل مباش يک دم خالي ز عشق و مستي
غافل از عشق و محبت به اطرافیان شده‌اید و آنقدر مشغول خودتان گشته‌اید که قبله‌تان خودپرستی و غرور شده است. در این شرایط فقط خودتان را می‌بینید و از دیگران غافل می‌شوید. بدون عشق بودن یعنی از خدا دور شدن، یعنی بی‌معرفتی و سقوط کردن. اگر می‌خواهید حاجتتان روا شود و به آرامش برسید، توبه کنید و دوباره به محبت و عشق ورزیدن به دیگران بپردازید. در این راه، خداوند به شما پاسخ خواهد داد و دل شما را روشن خواهد ساخت.
